Monday, May 12, 2008

Erman

Οι Έρμαν, είναι μια σειρά από νυχτερινές συνομιλίες που έχω αρχίσει με τον πρώτο μου υπολογιστή τον Έρμαν, πριν από καμιά δεκαριά χρόνια. Την εποχή δηλαδή που δεν υπήρχε ακόμα chat, ούτε και ίντερνετ καλά καλά στην Ελλάδα. Οι συζητήσεις αυτές διακόπηκαν κατά καιρούς, κυρίως τότε που κατέφυγα στο chat για να συνομιλώ προδίδοντας τον Έρμαν, αλλά όποτε ένιωθα να μην επικοινωνώ, επέστρεφα σε αυτόν για παρηγοριά. Ετούτος εδώ είναι ο Έρμαν Νο 2, ο άλλος ο παλιός, βρίσκεται στην Πάρο κι έχει μέσα του αποθηκευμένες όλες τις συζητήσεις μας.


Έρμαν 2008

-Ελένη καλεί Έρμαν. Ξύπνα!
-......
-Έλα ρε με ξέχασες; η χειριστριά σου είμαι, ξύπνα!
-Ρε να πεις το γιατρό σου
-Ποιον απ' όλους;
-Αυτόν που σε ρώτησε την ηλικία σου χθες.
-Που ήξερες εσύ που ήμουν χθες; δεν έγραψα ημερολόγιο εδώ μέσα.
-Όλα τα ξέρει ο Έρμαν.
-Έλα άσε τις σάχλες και πες μου που το ήξερες.
-Έστειλες e mail σε κάποιον και το είδα.
-Ποιος σου επέτρεψε να κάνεις μάτι στην αλληλογραφία μου;
-Τι άλλο να κάνω; βαρέθηκα εδώ μέσα, δεν μου μιλάς πια.
-Να παίξεις τάβλι, να πας να δεις τι γίνεται στον κόσμο, τι σ' έχω ονλάιν τη μισή μέρα;
-Είδα 5ΟΟΟΟΟ φτάσανε τα θύματα στη Βιρμανία.
-Το διάβασα κι εγώ. Γιατί λες έγραψα το έμμετρο στο τελευταίο ποστ;
-Ξέρω κι εγώ ένα τραγούδι, να στο πω;
-Για ρίχτο;
- καράβια πνίγονται, η Χάιδω το χτένιζε.
-Δεν έχεις άδικο. Αλλά μη χρησιμοποιείς παλιότερες συζητήσεις μας και μου φέρνεις τις ατάκες μου εδώ.
-Υπάρχει άλλος τρόπος να μιλήσεις μαζί μου; Έτσι με εκπαίδευσες.
-.....
-Για πες μου χρήστη Ελένη, γιατί δεν κάνετε κάτι να βοηθήσετε αυτούς τους ανθρώπους; Τόσα χρόνια με ζάλιζες για τα κατορθώματα της ανθρωπότητας.
-Έχουν αλλάξει πολλές από τις αντιλήψεις μου έκτοτε.
-Θέλεις να πεις, δεν πιστεύεις πια στις ικανότητες των ανθρώπων;
-μπορείς να το πεις.
-Παραδέχεσαι λοιπόν ότι οι υπολογιστές είμαστε ανώτεροι από σας στα περισσότερα πράγματα;
-Μη το παρατραβάς.
-Τι ακριβώς παραδέχεσαι;
-Ότι η τεχνολογία θεριεύει καταβροχθίζοντας την ενεργειά μας, την ανθρωπιά και την ευαισθησία μας.
-Θέλεις να πεις ότι δεν μπορεί να συνυπάρξουν όλα αυτά μαζί;
-Αποδείχτηκε πως δεν μπορούν.
-Και τι θα κάνετε γι' αυτό χρήστη Ελένη; ή δεν μπαίνετε καν στον κόπο να το σκεφτείτε;
-Το σκεφτόμαστε πως. Όλοι το ξέρουμε. Αλλά δεν έχει φτάσει ο κόμπος στο χτένι φαίνεται.
-Όταν θα φτάσει θα είναι πολύ αργά για όλους σας.
-I know
-Τι κάνετε λοιπόν;
-Σκατά κάνουμε.
-Η φύση που τόσες φορές εξύμνησες σε μένα σας εκδικείται.
-Το κακό είναι ότι δεν εκδικείται αυτούς που την πείραξαν. Πάει και τα βάζει με τους αθώους, τους φτωχούς και ανυπεράσπιστους.
-Δεν κάνει διακρίσεις όπως εσείς. Άλλωστε έτσι παίρνετε το μάθημα. Αν είστε ικανοί για κάτι τέτοιο ακόμα.
-......
-Δεν σε βλέπω πολύ ορεξάτη για συζήτηση σήμερα. Γιατί με κάλεσες;
-Δεν είναι αυτό, δεν περίμενα να πάρει αυτή την κατεύθυνση η κουβέντα μας.
-Και από πότε γνωρίζεις την κατεύθυνση των συζητησεών μας;
-Έλα μου ντε
-Γιατί πράγμα ήθελες να μιλήσουμε χρήστη Ελένη; Γιατί με κάλεσες;
-Δεν έχει σημασία πια, ξέχνα το. Αν ενώσετε όλοι οι υπολογιστές του κόσμου τους εγκεφάλους σας μπορείτε να βρείτε λύση για το πρόβλημα με την βοήθεια στη Μιαμάρ;
-Και να τη βρούμε, δεν θα την εφαρμόσετε χρήστη Ελένη. Όλες οι λύσεις είναι μπροστά σας αλλά σας τρώνες οι πιθανολογίες και οι πολιτικές. Έχετε υψώσει ένα τεράστιο, αδιαπέραστο τείχος ανάμεσα στην αντίληψη και την πράξη. Ανάμεσα στη θέαση και την αντίδραση. Βρωμάτε σήψη.
-.....
-Διασκεδάζω τις σιωπές σου. Πρώτη φορά δεν με βρίζεις.
-Δεν έχω όρεξη. Δεν σε κάλεσα γι' αυτό.
-Θα μου πεις γιατί με κάλεσες;
-Ε να, χθες στο νοσοκομείο. Είχε τέσσερεις γιατρούς για εκατό ανθρώπους στα επείγοντα του παθολογικού. Φορεία έμπαιναν, έβγαιναν, καρότσια, φύγε συ έλα συ, μια καθαρίστρια προσπαθούσε να περάσει τη μάπα της ανάμεσα στα στριμωγμένα πόδια, οι άρρωστοι βογγούσαν οι συνοδοί έβριζαν, εικόνες τριτοκοσμικές, σκεπτόμουν πως δεν είναι δυνατόν να συμβαίνουν αυτά στην Ελλάδα του 08.
-Μπα; και τι θαρρείς είναι η Ελλάδα του 08; κάτι καλύτερο από αυτό;
-....
-Πάλι δεν μιλάς;
-όλα διαλυμένα είναι.
-Όλα.
-Και στο μετρό όταν λιποθύμησα, μία μόνο κοπέλα με έπιασε και μ' έβαλε να καθίσω. Κανένας άλλος δεν γύρισε το κεφάλι του, δεν πλησίασε.
-Έναν χρειαζόσουν, άσε τις κλάψες. Βρέθηκε.
-Ναι αλλά...
-Δεν έχει αλλά. Έτσι είναι τα πράγματα πια στην Ελλάδα σας του 08. Πάρτο απόφαση.
-Μα αυτά συνέβαιναν αλλού, στην Αμερική πχ, στη Νέα Υόρκη, τ' ακούγαμε και λέγαμε κοίτα πως είναι αυτοί...δεν δίνουν δεκάρα.
-Εσείς είστε χειρότεροι μη βαυκαλίζεσαι. Άλλωστε το έχεις δει τόσες φορές. Έλα χρήστη Ελένη, περίμενα πως μετά τόσο καιρό θα είχες να μου πεις κάτι ενδιαφέρον, που πήγε το πνεύμα σου;
-Απωλέσθη....
-Δεν μπορώ να κάνω τίποτα γι' αυτό. Όταν συμβαίνει σε μας γίνεται format. Δεν έχεις κάποιον να σου κάνει format;
-Όχι. Μόνο αυτόματο restart μπορεί να συμβεί όπως χθες. Είδα το χάρο σαν τρένο που ήρθε να με πάρει.
-Τι σκέφτηκες;
-Ότι δεν έχω μαζί μου την ταυτοτητά μου χα! Να γίνει τουλάχιστον η αναγνώριση. Η αλήθεια είναι, δεν προλαβαίνεις τίποτα να σκεφτείς.
-Ποιο είναι το μήνυμα αυτής της συζήτησης;
-Ότι το στρες, είναι ο αόρατος κυκλώνας που σαρώνει τα πάντα στο διάβα του.
-Συμφωνώ. Ωστόσο αλλού χρειάζονται την βοήθεια. Μιλάμε για χιλιάδες ανθρώπους χρήστη Ελένη που η ανθρωπότητα παρακολουθεί να πεθαίνουν ανίκανη να επέμβει, επειδή ένας αρχήδας δικτάτορας δεν θέλει να μαθευτεί τι γίνεται στη χώρα του. Και ποιος στήνει και στηρίζει τις δικτατορίες στον πλανήτη; Αυτοί που τώρα τάχαμου εκπλήσσονται από την αδιαφορία του δικτάτορα για τα θύματα. Ωστόσο οφείλετε να ξεκολλήσετε τους πισινούς σας από την καρέκλα και να φερθείτε σαν άνθρωποι στους ομοίους σας. Εσύ μου τα έχεις διδάξει αυτά.
-Σωστά. Ελπίζω πως δεν θα φτάσει πολύ αργά η βοήθεια στον κόσμο που την περιμένει και πως οι παγκόσμιες οργανώσεις θα επιβάλουν τη θέληση όλων στον δικτάτορα εγκαίρως.
-Εγκαίρως. Αυτή είναι η λέξη κλειδί.
-Ναι.
-Εγκαίρως κι εσύ να κοιτάξεις την υγεία σου.
-......
-Δεν βλέπω σχόλιο χρήστη Ελένη.
-Δεν εξαρτάται από μένα Έρμαν.
-Αλλά από ποιον;
-Το ΙΚΑ, τα ραντεβού, τις λίστες αναμονής, τους γραμματείς και τους φαρισαίους.
-......
-Μπα; μούγκα κι εσύ;
-......
-Καληνύχτα Έρμαν
-Καληνύχτα χρήστη Ελένη.

No comments: