Για να μη ξεχνιόμαστε

Να υπάρξεις

Είσαι λοιπόν κι εσύ το παραμύθι

που οι μεγάλοι ζουνε μέσα στο μυαλό;

αλλά μας τέλειωσε το κουκί και το ρεβύθι

Αγάπη, δώσε κάτι αληθινό

Δώσε ένα δάκρυ κι ας μην είναι για τον ένα

Δώσε μια έγνοια γι’ αυτούς που δυστυχούν

Αγάπη είσαι ψεύτικη αν πονάς για σένα

για το τι έδωσες και πόσα σου χρωστούν

Θα’σαι μικρή σαν στέρνα που στερεύει

και πιστεψέ το, βρώμικη σαν έλος που κρατά

κουνούπια που η σήψη σου τα θέλγει

Αγάπη γίνε θάλασσα πλατιά

Θα’σαι μικρή αν φιλάς μόνο τον ένα

για όσο ο ένας σε κρατάει ζωντανή

μ’ αν έτσι υπάρχεις, δεν υπάρχεις για κανέναν

κι ας σ’ ονομάζουνε "αγάπη" οι θνητοί.

Φούσκωσε αγάπη το κορμί σου να θεριέψει

να μη χωράς σε δυο κορμιά φυλακισμένη

να΄ σαι ο λόγος που η ελπίδα θα επιστρέψει

κάτι για νά'χει κι ο φτωχός να περιμένει!