Wednesday, June 04, 2008

Άι γαμίδια κύριοι

Φαντάζομαι όλοι θα ξέρετε τον πολιτικά ορθό λόγο. Είναι ένας λόγος που εφαρμόζεται ανάμεσα σε ανθρώπους που δεν θέλουν να διασταυρώσουν τα ξίφη τους. Ένας λόγος ξεδοντιασμένος στηριγμένος στο αναγκαίο του συμβιβασμού. Ένας λόγος θολός, δυσυπόστατος και ασαφής που εκπορεύεται από τις ένοχες συνειδήσεις και βρίσκει έδαφος στην ανασφάλεια. Ο πολιτικά ορθός λόγος είναι ο λόγος του πούστη ανθρώπου. Όταν ο πούστης άνθρωπος διεκδικεί και πολιτικό αξίωμα ο λόγος αυτός είναι το μέσον της απόκρυψης των προθεσεών του. Αλλά υπάρχουν και αυτοί που τον χρησιμοποιούν χωρίς να διεκδικούν πολιτικό αξίωμα. Οπωσδήποτε όμως κάτι διεκδικούν από το περιβάλλον τους, τους συγγενείς, τους φίλους, τις σχέσεις τους και τους υποψήφιους γνωστούς τους. Διατηρεί κι εδώ την ιδιοτητά του ως ο λόγος του πούστη.

Δεν θα πεις στη γυναίκα του φίλου σου που γουστάρεις κι έχεις λυσσάξει να του την πάρεις ότι σκοπεύεις να καταστρέψεις το γάμο του. Θα της πεις ότι της αξίζει κάτι καλύτερο από αυτό που έχει υπονοώντας πως εσύ είσαι σε θέση να της αναπληρώσεις όλα τα κενά. Θα μπαινοβγαίνεις στο σπίτι τους με το πασαπόρτι της φιλίας και κάθε μέρα ένα κουσούρι θα έρχεται να τσαλακώνει όλο και περισσότερο την εικόνα του φίλου σου στα μάτια της με σκοπό να την κάνεις να τον σιχαθεί. Δεν θα της πεις τι μαλάκας που είναι ο άντρας σου. Θα της μιλήσεις με τον πολιτικά ορθό λόγο. "Θα μπορούσε να το χειριστεί αλλιώς. θα μπορούσε να προσέξει λίγο περισσότερο τις ανάγκες σου. Είσαι χλωμή. Δεν κοιμάσαι καλά; Πρόσεχε τον εαυτό σου σε παρακαλώ και υποσχέσου μου ότι κάθε πρωί θα πίνεις χυμό από φρέσκο πορτοκάλι. Θα σου τηλεφωνήσω για να σου το θυμίσω". Και η γυναίκα παθαίνει από το ενδιαφέρον. Βλέπει τον άντρα της που γυρίζει κατάκοπος από τη δουλειά να μη την ρωτάει πως πέρασε τη μέρα της, αν ήπιε χυμό πορτοκάλι, αν νιώθει καλά και τον συγκρίνει μ' αυτόν τον ευαίσθητο και γεμάτο ζεστό ενδιαφέρον άνθρωπο. Αρχίζει σιγά σιγά να του εκμυστηρεύεται τα παραπονά της, τους φόβους και τις αγωνίες της. Κι αυτός αρχίζει να την συμβουλεύει. Της αφιερώνει πολλές ώρες γιατί είναι ο μόνος τρόπος για να της γίνει απαραίτητος. Γίνεται ο μάνατζερ και ο μεντοράς της σε όλα. Κυρίως στον έρωτα. Και πάει, πέταξε το πουλί, σχόλασε ο γάμος, ανεπίσημα αρχικά, επίσημα κατόπιν. Πολιτικά ορθός λόγος εδώ είναι ο λόγος που δεν στρέφεται κατευθείαν εναντίον του αντιπάλου δέους αλλά δείχνει να συμμερίζεται και την θέση του. Η Πολιτική έγκειται στο ότι βάζεις την άλλη στη διαδικασία ν' αρχίσει να βλέπει ότι πριν περνούσε απαρατήρητο και μετά τα πράγματα παίρνουν το δρόμο τους. Το ζωντόβολο πάλι που είναι ο δέκτης αυτής της πολιτικής κίνησης, δεν μπορεί να αξιολογήσει τον άνθρωπο γιατί υπάρχει η ματαιοδοξία της από τη μια και η σπίθα που πέφτει πάνω στην ανιαρή της ρουτίνα από την άλλη για να φωτίσει τα ρομαντικά της όνειρα. Η απαρχή του κερατώματος.
Στον τομέα της εργασίας, πολιτικά ορθός λόγος είναι κυρίως ο λόγος του υπαλλήλου προς τον εργοδότη του. Δεν λες ποτέ στον εργοδότη σου, "ρε μαλάκα πότε θα μου κάνεις καμιάν αύξηση;" γιατί θα βρεθείς στο δρόμο. Λες, "Μήπως γίνεται κύριε Αρχήδογλου να κοιτάξετε φέτος λίγο και το θέμα του μισθού μου; Τα τελευταία τρία χρόνια είναι στάσιμος και όπως ξέρετε τα πάντα έχουν αυξηθεί, δυσκολεύομαι πολύ ν' ανταπεξέλθω στις οικονομικές μου υποχρεώσεις". Και ο κύριος Αρχίδογλου σου απαντά με τη σειρά του. "Καταλαβαίνω, καταλαβαίνω πολύ καλά φίλε μου τη θέση σου και σε συμμερίζομαι απόλυτα. Να είσαι σίγουρος ότι σε πρώτη ευκαιρία θα το δω, προς στιγμήν όμως προέχουν άλλα. Βλέπεις οι δουλειές μας δεν πάνε πολύ καλά τελευταία τα κέρδη μας μειώθηκαν κλπ κλπ" Και συ πάλι δεν γυρίζεις να του πεις. "Τι με νοιάζει εμένα ρε κόπανε αν τα κέρδη σου μειώθηκαν; Εσύ μπορεί να λες αυτό, αλλά εμένα η δουλειά μου αυξήθηκε και παίρνω λιγότερα απ' όσα όταν ήρθα". Όχι. Λες, "Ευχαριστώ για την κατανόηση. Ας ελπίσουμε φέτος να πάμε καλύτερα". Και συνεχίζεις να υπάρχεις σαν να μην υπάρχεις έχοντας κατά νου να την κοπανήσεις σε πρώτη ευκαιρία να πας αλλού, αλλά η ευκαιρία σπάνια έρχεται και κάθεσαι και περιμένεις να γεράσεις και να πάρεις τη σύνταξη. Θα μου πεις στην περίπτωση του υπαλλήλου ο πολιτικά ορθός λόγος δεν ταυτίζεται υποχρεωτικά με την έννοια του πούστη αλλά του ανθρώπου που βρίσκεται σε ανάγκη. Ωστόσο κι από αυτόν έχει γίνει μια επιλογή ανάμεσα στην αξιοπρέπεια και την επιβίωση. Το θέμα είναι σε τι βαθμό είσαι αποφασισμένος να επιβιώσεις εις βάρος της αξιοπρεπειάς σου. Εδώ τα όρια είναι συχνά δυσδιάκριτα.
Πολιτικά ορθό λόγο όμως χρησιμοποιούν και οι συγγραφείς. Τα τελευταία χρόνια υπάρχει ένα ρεύμα προς αυτόν που σε μεγάλο βαθμό έχει ήδη επικρατήσει. Αντί να βγάλεις τον βόρβορο της ψυχής σου επάνω σε έναν ήρωα περιγράφοντας με ρεαλιστικό τρόπο το ποιον του, προχωράς στις παραμέτρους που συνθέτουν το χαρακτήρα σου και με το ψυχαναλυτικό σου νυστέρι καρατομείς τον εγκεφαλό του έτσι που να μην είναι σε θέση κανείς να καταλάβει αν πρόκειται για τέρας ή για έναν πολύ δυστυχισμένο άνθρωπο. Ή ταυτίζεις τα τέρατα με τους πολύ δυστυχισμένους ανθρώπους κι αυτό είναι κατά την άποψή μου το οικτρό λάθος της λογοτεχνίας. Διότι τέρατα μπορεί και συνηθέστερα είναι, οι πολύ ικανοποιημένοι με τον εαυτό τους άνθρωποι.
Για να πάμε στις διάφορες κατηγορίες των ανθρώπων και τους κώδικες συνεννόησης και αποδοχής από τους οποίους δεν ξεφεύγει ούτε η λογοτεχνία. Η τηλεόραση εδώ έχει κάνει καλά τη δουλειά της. Η γλώσσα ισοπεδώθηκε παντελώς, οι άνθρωποι μεταξύ τους μιλάνε την τηλεοπτική γλώσσα που περιλαμβάνει εκφράσεις προσώπου και νεύματα τη λέξη "βασικά" απαραίτητα και την μετατροπή της ονομαστικής ενικού του ουδετέρου των δικατάληκτων επιθέτων σε ονομαστική πληθυντικού αρσενικού/θηλυκού. Το αγενές, το σαφές, το πλήρες,
"Το αγενή κορίτσι, το σαφή νόημα, το πλήρη συμπέρασμα". Καλλιτέχνες και συγγραφείς παίρνουν το χρίσμα στην κολυμπήθρα των σεμιναρίων και στρατιές επίδοξων διασημοτήτων παρευλαύνουν με ένα τετράδιο στα χέρια καταφθάνοντας από τα πολύ βόρεια και τα πολύ νότια προάστεια για να δοκιμάσουν τις συγγραφικές τους ικανότητες. Ευθαρσώς δηλώνουν ότι ποτέ πριν δεν ένιωσαν την ανάγκη να γράψουν και ψάχνουν το δρόμο και τον τρόπο της εκφρασής τους μέσα από μια σειρά προτεινόμενες λύσεις. (Αν δεν σου κάνει η ποίηση έχουμε και τον θεατρικό λόγο, αν πάλι δεν σε τραβάει αυτός, υπάρχουν και οι ταινίες μικρού μήκους, έχουν λιγότερα λόγια αυτές και μετά πάμε στην υποκριτική όπου εσύ δεν χρειάζεται να γράψεις τίποτα, το κάνουν άλλοι για σένα, αλλά πρέπει να μάθεις να διαβάζεις, μήπως αν αγόραζες το παλιό βιβλίο της πρώτης δημοτικού που είναι και συλλεκτικά πια, τον Μίμη και την Άννα, σε βοηθούσε να καταλάβεις τι γίνεται εδώ πέρα;"
Άντε μετά να δηλώσεις συγγραφέας και να πεις ότι περιφρονείς και τον εξεζητημένο λόγο. Σου έρχεται να επιστρατεύσεις τα πνεύματα Βέλτσου Κάφκα Καστοριάδη και Αξελού, όλους τους συγγραφείς που αγάπησες από Ευρώπη Ασία και Αμερική, όλους που σ έκαναν να περπατάς παραμιλώντας στην άσφαλτο, να μαζευτούν λοιπόν να βγάλουν μια κραυγή όλα αυτά τα πνεύματα και να γκρεμίσουν κάθε χάρτινο πύργο της γλώσσας της πουτάνας, της γλώσσας που κόκαλα απέκτησε για να μασάει γιαούρτι. Γιατί άλλο να ξοδεύεις τη ζωή σου όλη προσπαθώντας να μάθεις πως να γίνεις απλός κι άλλο να κάνεις την ηλιθιότητα και την έπαρση σημαία, τσουβαλιάζοντας ύφη, τεχνοτροπίες, εποχές, φιλοσοφίες και πνεύματα αιώνων σε τρεις παραγράφους που η πρώτη έχει αραδιασμένα τα ονόματα των μεγάλων δημιουργών, η δεύτερη μια σύντομη αναδρομή στην ιστορία της λογοτεχνίας και η τρίτη οδηγίες και συμβουλές για το πως μπορεί κανείς με τον καλύτερο τρόπο να χρησιμοποιήσει τον εκφυλισμό της για να γίνει συγγραφέας. Άι γαμίδια κύριοι.
Πολιτικά ορθός λόγος λοιπόν εφαρμόζεται κι εδώ.
Βλέπετε πως αυτός έχει πλέον εισχωρήσει σε κάθε έκφανση της κοινωνικοπολιτικής και της ερωτικής μας ακόμα ζωής, μοιάζουμε όλοι πια μεταξύ μας γλωσσικά, μοιάζουμε και οπτικά σαν ήρωες ενός ανατριχιαστικού μυθιστορήματος αποκλεισμένοι στο νησί της ευτυχίας.
Πρέπει να κλείσω γιατί ήρθε η ώρα να φύγω για τη δουλειά. Να βγω έξω εκεί και να ανακατευτώ πάει να πει με το μεγάλο σώμα των ανθρώπων που οι μισοί ψάχνουν την ουσία τους στα βιβλία και οι άλλοι μισοί το βιβλίο μέσα στην ουσία τους ότι κι αν μπορεί να σημαίνει αυτό, αποκομμένοι από το χθες και το αύριο, με παντελή την άγνοια του φουτουρισμού και των άλλων εννοιών που θα δικαιολογούσαν το χασιμό τους, ασφαλείς ωστόσο ανάμεσα σ' αυτήν και την απαξία της γνώσης. Ο πολιτικά ορθός λόγος απαιτεί ν' αποκαλώ τους αγάμητους, ανθρώπους με σεξουαλικές διαταραχές. Αλλά δεν φτάνει αυτό. Τίποτα δεν είναι αρκετό για να κατονομάσει κανείς την ηλιθιότητα του κόσμου στις μέρες μας.

21 comments:

Nyktipolos said...

να το αφησεις λιγο παραπανω αυτο να το βαλω κι εγω στα μπλογκ μου μπας και περασει κανεις και το διαβασει.

εγω για τιτλο θα εβαζα το εκπληκτικο:

"Άι γαμιδια κύριοι"

καλημερες λενιω :))

herinna/ said...

Καλημέρα Νίκο μου

Xνούδι said...

RESPECT!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ladybug said...

Εύγε Ελένη. Και γι αυτο, και για τις πρίμουλες, και για όλα.

Y. K. said...

εισαι απιστευτη και..politically incorrect γι'αυτο γουσταρουμε αυτα που γραφεις :)

καλημερα Ελενη

Anonymous said...

α μα μπράβο !
τσεκουράτα!
έχετε guts κυρία μου

Nomad said...

Γειά χαρά,

αυτή η παλιο Χνου φταίει που διάβασα το εξοχο και αληθινό κείμενό σου. Ντροπή της!

:)
Μια παρατήρηση μόνο: ο κ.Αρχίδογλου, γιατι τη μια φορά γραφεται ετσι και την αλλη Αρχήδογλου; Υπονοείς οτι θα του κοπεί το ένα;;;



Καλως σε βρήκα, δεν εχω ακόμα εντρυφήσει στη σκέψη σου, εν καιρώ.

herinna/ said...

Χνούδι
που χάθηκες εσύ ρισπεκτ; Ρίξε κανένα τηλ πριν πάμε να σαλπάρουμε

ladybag
Πασχαλίτσα μου διάβασες και τις πρίμουλες; Καλά και δεν το απέσυρα. Θενκς...

alicia
Κι "εμείς" γουστάρουμε αυτά που εσύ γράφεις μην κοιτάς που δεν προλαβαίνω να σου γράψω.

κ.κ.μοίρης
Φίλε μου δεν ξέρω αν έχω guts μια τρύπα στην τσέπη πάντως την έχω δεν ξέρω αν και στο μυαλό.

nomad
Έχεις δίκιο. Δεν έχω αποφασίσει ακόμα τι μου πάει καλύτερα. Κλείνω προς το -ιδια αν και ξέρω πως δεν είναι αυτό το σωστό. Αλλά με παραπέμπτει σε κάτι ευτελές. Καλωσόρισες.

Κωστής Γκορτζής said...

Θα ήταν 'πολιτικά ορθότερο' αν αντί για 'πούστης' έγραφες 'καριόλης'...:-)))
Και το ...'επιστημονικά ορθότερο' είναι ότι οι άνω του μέσου όρου 'πηδήκουλες' έχουν κάτω του μέου όρου ευφυία. Γι αυτό και μας πηδεί η ηλιθιότητα καθημερινά...:-)))

"Συλλεκτικό", πάντως, το κείμενο!
Χειροφίλημα.

herinna/ said...

Κι έλεγα κάτι σημαντικό ξέχασα γαμώτο. Τι ξέχασα; Αυτό ξέχασα να πω. "Οι άνω του μέσου όρου πηδήκουλες, έχουν κάτω του μέσου όρου ευφυϊα". Το πιο σημαντικό ξέχασα. Μπράβο βρε Κωστή μου, θα το πάρω να το βάλω τίτλο σε ένα επόμενο ποστ μου. Μπας και το δουν οι πηδήκουλες κι αρχίσουν να ψάχνονται λίγο με τον εαυτό τους αν και δεν φαίνεται να υπάρχει δυστυχώς ελπίδα.
Σε φιλώ

Anonymous said...

Υποκλίνομαι στον εξαίρετο τρόπο γραφής σου Ελένη. Ας μου επιτρέψει ο εκ Θεσσαλονίκης ορμώμενος Πίτυλος να προσυπογράψω το σχόλιο του.
Καλό Σ/Κ σε όλους

Πρεσβύωψ

tk said...

πηδώντας από blog σε blog ήρθα κι εγώ εδώ.

έχεις δίκιο σε όλα. και είναι κρίμα που κάνουμε τον μαλάκα στην ζωή μας αντί αν αρπάζουμε τις ευκαιρείες από τα μαλλιά. θα ήθελα να σου γράψω πάρα πολλά, αλλά μάλλον θα κάνω ένα σχετικό ποστ κάποια στιγμή και θα τα γράψω εκεί.

(μόλις τελειώσω το σχόλιο, θα πάω να αρπάξω μια τέτοια ευκαιρεία από τα μαλλιά, σχεδόν... για να σούμε...)

καλώς σε βρήκα

herinna/ said...

Πρεσβύωψ
Από μένα καλημέρα Πρεσβυωπά μου. Σ' ευχαριστώ για την τιμή που μου κάνεις να επαινείς τη γραφή μου. Η πικρή αλήθεια βέβαια είναι πως ανήκω κι εγώ στους υπαλλήλους που ενίοτε κάνουνε και το κορόιδο...δυστυχώς.

morfeas
Καλό είναι ν΄αρπάζεις τις ευκαιρίες από τα μαλλιά, εξαρτάται βέβαια το τι θέλεις μ' αυτό να πετύχεις. Θέμα προτεραιοτήτων δηλαδή αν μ' εννοείς. Καλωσόρισες.

Anonymous said...

perfect!!!!!!!

herinna/ said...

φιλιά Λενιώ μου. Δεν κάναμε αυτό που είπαμε.

NEFELOMATA said...

Πολύ πολύ καλός
Και ορθός πολικά λόγος

herinna/ said...

Σ' ευχαριστώ πολύ αν και πιστεύω ότι η πολιτική έχει υιοθετήσει τον άλλο, τον ψεύτικο λόγο ως ορθό.

Anonymous said...

Μόλις άρχισα να ανακαλύπτω τα Blogs και είμαι πανευτυχής που από τα πρώτα κομμάτια που διαβάζω είναι αυτό το κόσμημα... Γιατί μόνο κόσμημα μπορώ να χαρακτηρήσω κάτι που βρίσκω τόσο αληθινό και τόσο ντόμπρο... Λίγοι άνδρες θα μπορούσαν να ζυγιστούν μαζί σας κυρία μου.... Καλά λέει κάποιος πιό πάνω! You 've got guts my dear! Και είναι δεόντως βαριά!

Dark Conofman said...

Μικρή Herinna,

Εγώ είμαι ένας άντρας που θα συγκριθεί μαζί σου (παρεπιπτόντως, drμakspy, γλοιώδες το σχόλιό σου "λίγοι άντρες θα μπορούσαν να ζυγιαστούν μαζί σας κυρία μου". Αυτό το σχόλιο από άντρα δείχνει ή οτι είναι ομοφυλόφιλος ή ότι δεν είναι ετεροφυλόφιλος, και από γυναίκα δείχνει φεμινισμό με την παθολογική έννοια).

Ανάμεσα στις αρχές μου είναι να μη βρίζω, όχι για λόγους πολιτικής, αλλά γιατί ως άνθρωποι έχουμε ένα πολύπλοκο μυαλό που μπορεί να σκεφτεί σύνθετα επιχειρήματα, και ως Έλληνες ένα πλούσιο λεξιλόγιο για να τα εκφράσουμε. Και όλα αυτά πάνε φούντο, με ένα απλό "άντε γαμίδια".

Φυσικά, στο διασκεδαστικό, πρέπει να παραδεχτώ, άρθρο σου, έχεις επιχειρήματα. Δε μου αρέσει, όμως, το στόλισμά τους με βρισιές, πόσο μάλλον το γεγονός ότι το drmakspy (δε ξέρουμε αν είναι γυναίκα ή άντρας, οπότε λέω "το") εντυπωσιάστηκε και το θεώρησε μαγκιά σου.

Μου τη σπάνε κάτι φράσεις τύπου "Αυτός ο γκέι φέρθηκε πιό αντρίκια από πολλούς άντρες", ή "αυτή η γυναίκα έχει περισσότερα αρχίδια από πολλούς άντρες". Άντρας είναι το πρωτεύον θηλαστικό της τάξεως των ανρωπιδών, που έχει πέος και δεν κάνει έρωτα με άλλα πρωτεύοντα θηλαστικά με πέος. Μια γυναίκα δεν γίνεται να είναι πιό άντρας από έναν άντρα, ούτε και ένας ομοφυλόφιλος.

Dark Conofman

Anonymous said...

www.arelis.ger
περιεχει ερωτονομικον
που απαγορευθηκε στην ελλαδα λογω του τολμηρου του ομοφυλοφιλικου περιεχομενου

@ΛΕΜ@Ο!!! said...

άψογο! απλά (χωρίς πολιτικό λόγο)