Τσαφ-τσουφ

Τις καλοκαιρινές αμυγδαλίτιδες γαμώ. Να κάθεσαι να γράψεις δυο λόγια και να σου βγαίνει κφξσκφξσφξσδκ τέτοιο. Να νομίζεις πως έγραψες ποίημα και να σου λένε ενδιαφέρον το δοκίμιο.
Να θέλεις να βάλεις λάδι στα βουλωμένα αυτιά σου και να κοιτάζεις το μπουκάλι του λαδιού της ραπτομηχανής, μπας είναι πιο ακίνδυνο; Να θες να φας λίγο φιδέ και να σου λείπει το λεμόνι γιατί η κανακάρα έκανε πειράματα με τα ασημικά της και πάει το λεμόνι πάει και το αλάτι και νά' χεις μόνο λάδι του Θεού, αγνό παρθένο ελαιόλαδο απ΄αυτιά.
Να παίρνεις το τηλεχειριστήριο τσαφ και τσουφ και παντού να οδύρονται τι τρώμε, τι πίνουμε, τι πληρώνουμε, πως πληρώνουμε. Τίποτα δεν τρώμε μαλάκες, κάνουμε δίαιτα. Και μιας και το ανέφερα. Δίαιτα λέει από νερό. Μπήκε μέσα στο σπίτι κατακόκκινη σαν το πατζάρι, ασθμαίνοντας και έπεσε μέσα στο νεροχύτη. Νερό, νερό, νερό, δυο τρία τέσσερα ποτήρια. Τι έγινε παιδί μου; έτρεχες; -Όχι, δεν έπινα νερό για να μη φουσκώσω και πάρω κιλά, αλλά δεν άντεξα κόντεψα να σκάσω. Επικίνδυνη κατάσταση, ξέρεις Βάσια στο φέρετρο θα δείχνεις πολύ πολύ λεπτή, στιλάτη, αλλά η μάπα σου θα είναι σαν της μούμιας από την αφυδάτωση. Θα ήθελες να το φτάσεις μέχρι εκεί; -Σιγά μην πεθάνω.

Να ψάχνεις τα χάπια σου και μέχρι να τα βρεις να έχει βάλει όλη την κατσαρόλα με τα μακαρόνια στα γόνατα και να τρώει από μέσα. -Πιάτα δεν έχουμε παιδάκι μου; -Άσε με ρε παιδί μου να το φχαριστηθώ, τρώω, με μαλώνεις δεν τρώω πάλι με μαλώνεις, τι θέλεις από τη ζωή μου πια;
Και τσαφα τσούφα το τηλεχειριστήριο μπας τέλειωσαν οι οδυρμοί αλλά του κάκου. Και σήκω κάτσε πάλι εδώ γιατί που αλλού, να διαβάσεις; πουλάκια. Να γράψεις; μύγες. Να μιλήσεις με το παιδί σου; κουκουνάρες. Και να κάθεσαι σαν τον χάνο να γελάς με την οικογένεια των Μπάντις που δεν άντεχες ούτε μισό λεπτό πριν κάτι χρόνια και να λες τι πάει λάθος με μένα τέλος πάντων; Άσε που το πόδι πάνω στο τιναγμά του στο κρεβάτι χορεύει το secret Combination ενώ του δίνω εντολή να ξεκουραστεί. Ανεξέλεγκτες καταστάσεις. Τόσο ανεξέλεγκτες που αν δεν σηκωθώ αμέσως πάνω βλέπω την κατσαρόλα ν' αδειάζει από το μισόκιλο τα μακαρόνια, φαντάσου να μην κάναμε και δίαιτα η στέρηση του νερού μας μάρανε. Έτσι για να παρηγορηθώ. Πόσο κρατάει η μαλακισμένη φάση της εφηβείας ρε παιδιά;