Μοιρασιές

θα πρέπει να είσαι στ' αλήθεια πολύ μακριά
για να με φτάνει ο απόηχος της πεθυμιάς σου
Όμως εγώ, έχω εδώ πέρα τώρα μιαν ηχώ
που πέρασε τα σύνορα σαν λαθρομετανάστης
που μάλιστα δραπέτευσε από κράτος εχθρικό,
πως γίνεται στ' αλήθεια μίσος η αγάπη...
Μα και το μίσος φαίνεται μεσ' στα θνητά θνητό,
πεθαίνει όπως κάθε τι άσχημο κι ωραίο
κι αν έχουμε την ατυχία να υπάρχουμε μετά απ' αυτά
έχουμε και την τύχη να γεννάμε κάτι νέο.
Για ένα σκοπό γίνονται όλα λένε στη ζωή
που ατυχώς κανείς δεν τον μαθαίνει ως το τέρμα
ή πέσαμε δικοί της κακοί μαθητές, ή έπεσε
στο θάνατο η αλήθεια και σ' αυτήν το ψέμα.
Μ' έχουν κουράσει και τα λόγια του καιρού
δεν έχω άλλο αίμα για τ' αγκάθια των ρόδων
κι αν η ζωή μου ήταν ένα ρόδο αγκαθωτό,
άφυλλο μεσ' στα φύλλα αναπαύεται των λόγων.
Θα πρέπει να είσαι στ' αλήθεια πολύ μακριά
για να με φτάνει της καρδιάς σου το πικρό τραγούδι
που πέρασε απ' του μίσους σου την άυπνη σκοπιά
και δάκρυσε στα φύλλα μου το ξερό λουλούδι.