Ότι για πάντα χάθηκε/επίσης Δρυός

Δρυός αφέγγαρος και γαλαξιωμένος
Απόψε τα νυχτοπούλια ξύπνησαν νωρίς
νωρίς κοιμήθηκαν τα λευκά της νήσου
Η αύρα στεγνώνει την ιδρωμένη αγωνία του κάκτου
και μέσα στο βραχύ μεταίχμιο της σκέψης,
με τα κλαδιά της λυγαριάς ξεδιπλώνει έναν ίσκιο
για να χορέψει ολογυρά του.
Δρυός δριμάτων
Δρυός των αυλακιών
των δενδρολίβανων και των κυπαρισσιών
μ' έναν κάκτο που χτύπησαν οι αγέρες
και σκέπτεται αιωνίως,
να πέσει;
να μην πέσει;