Thursday, May 01, 2008

Καλό μήνα!

Είμαι πίσω. Πρωτομαγιά ηλιόλουστη, χαρούμενη, ελπιδοφόρα, ο μήνας των λουλουδιών και των αρωμάτων, των καλών μαντάτων που ελπίζω να έχω, ανάσταση της καρδιάς και των χρωμάτων, ανάσταση στις μυρμηγκοφωλιές, τα νεογνά δοκιμάζουν τα καινούργια φτερά τους, κι εγώ νεογνό κι ο κόσμος και η ζωή και τα όνειρα, όλα. Οι λαίλαπες που πέρασαν μας άφησαν σκυφτούς, ο ήλιος μας σήκωσε και μέχρι να σηκώσουμε το βλέμμα η αναγέννηση είχε σκεπάσει τα ερείπια με πράσινα και φούξια των κυκλάδων, κρινάκια των αγρών και μπλε των βράχων.
Καλό μήνα του Μάη παιδιά, με μια Ανάσταση έφυγε ο Απρίλης, οι μαύρες επέτειοι ας αφορούν μόνο τη μνήμη της ιστορίας μας και του λαού μας, εκεί στο σκοπευτήριο δεσπόζουν σε μια πλάκα 200 μνήμες, κι άλλες πριν και μετά από αυτές, που αξίζουν να υπάρχουν, να περνάνε στα παιδιά μας και να γίνονται συναίσθηση του χρέους και της ελευθερίας. Καμιά άλλη μνήμη δεν αξίζει να περάσει πάνω από το πανδαιμόνιο της ζωής την άνοιξη. Και ούτε καν έχω πιεί, άλλο από τις μυρωδιές της άνοιξης και το φως που μύρισε η θάλασσα και το πέρασε μέσα μου από τα ρουθούνια, τα μάτια, τα μαλλιά και τ' ακροδαχτυλά μου.
Έναν δυνατό, ερωτικό, μοσχοβιλιστό, αισιόδοξο και γεμάτο απαρχές Μάη εύχομαι σε όλους σας.

5 comments:

Κωστής Γκορτζής said...

Ποδαρικό με ευχές να κρατάς την Άνοιξη μέσα σου πάντα!

Όπως και ο Αλέκος που αξίζει κι αυτός να τον διατηρούμε στη μνήμη μας.

Φιλιά!

herinna/ said...

Κι ο Αλέκος ναι. Ξέρεις πως εκείνο το βράδυ ήμουν πολύ κοντά στο σημείο που τον στούκαραν, άκουσα τα φρένα, πεταχτήκαμε έξω και τρέξαμε εκεί, απόσταση 400-500 μέτρα αλλά ήταν νύχτα στη λεωφόρο βουλιαγμένης και ακουγόταν ο κάθε θόρυβος. Μέχρι και το μπαμ της σύγκρουσης ακούσαμε. Όταν φτάσαμε, η αστυνομία απομάκρυνε τον κόσμο δεν μας άφησαν να δούμε. Την άλλη μέρα στην άσφαλτο πάνω, υπήρχε το περιγραμμά του. Περίεργο γιατί το αμάξι του βρέθηκε μέσα στο υπόγειο να έχει κατακυλήσει τις σκάλες, απέναντι από το εργοστάσιο του Δαρζέντα. Πολύ περίεργο....

herinna/ said...

Καλό μήνα Κωστή μου και χρόνια πολλά. Μην ξεχνάμε και τους αγώνες που συνεχίζονται για το ψωμί, την παιδεία, την υγεία και την ελευθερία μας. Δεν είναι όλα μνήμες. Μαύρο Πάσχα έκανε ο περισσότερος κόσμοςκαι φέτος. Αλλά απτόητοι οι από πάνω συνεχίζουν τα μέτρα τους. Που να τα σκάψουν κάθετα και να μπούνε μέσα να τελειώνουμε.

Anonymous said...

Καλό μήνα, καλώς ήρθες.
Η τελευταία παράγραφος του κειμένου με .....έστειλε που λένε μαι οι υιοί μου. Αντευχόμεθα ολοψύχως.

Πρεσβύωπας

herinna/ said...

καλώς σας βρήκα πρεσβυωπά μου. Θα μάθουμε που θα πάει να μιλάνε σαν τους γιούς και τις κόρες μας :)
Θενκς.