Friday, February 01, 2008

Απόρριψη εύνοιας



Θά’ ρθει μια μέρα

που την βλέπω κοντά,

κάτω απ’ την πόρτα μου

μια πρόσκληση για μένα,

μέσα σε φάκελο λευκό

με άγραφο χαρτί

να συμπληρώσω πάνω του

όλες τις ματαιώσεις.

Τότε θα θυμηθώ πως άφησα πολλούς

ρόλους αταίριαστους επάνω στη σκηνή μου

και πως η αξίωση δεν έπαιξε ποτέ

έργο, χωρίς μονόλογο και πίκρα.

Θα σβήσω όσα έγραψα, μ’ ελαφριά καρδιά

και πάλι το λευκό χαρτί στο φάκελο θα μείνει.

Θα’ ρθει μια μέρα

που πια δεν θα ξεχνώ

πως όπως όλοι μας κι εγώ,

ήρθα για να φύγω.

5 comments:

Ελένη Στασινού said...

Να σε κοσμήσω εικόνες
μνήμη μου
μεθυσμένες από εύρωστο μέλλον
δεν δύναμαι
Μήτε σε θέλω
γάζα λευκή
στην ηλικία των συνθηκολογήσεων
Να σε ασκήσω μόνο
να θερίζεις
τροφή μιας μέρας.....
ευλογώντας την.

herinna/ said...

Υπέροχο Ελένη μου. Υπέροχο.

Fallen angel said...

Τι να γράψω;
Με πετυχαίνει και σε στιγμή που δυναμώνει συναισθήματα.
Συμφωνώ. Σ'ευχαριστώ...

herinna/ said...

ged
Συγνώμη που άργησα να σου απαντήσω φίλε μου ged, πολύ στην τρεχάλα είμαι αυτές τις μέρες. Να μην ξεχνάμε πως δεν είναι όλα τα άλλα μόνο εφήμερα αλλά κυρίως εμείς. Νά σαι καλά.

Fallen angel said...

Το γνωρίζω. Αυτό που δεν κατάλαβα είναι πόσο μάταιες είναι οι πράξεις μας...
Τα σέβη μου.