Η ώρα του κόσμου
Μου πήρε καιρό γιατί ξέρεις,
τα όμορφα πράγματα της ζωής
αν πεις να τα ψάξεις
πάνε και χώνονται όλο και πιο βαθιά
ενώ θα ήταν αρκετό να κλείσεις τα μάτια σου
και να προσποιηθείς τον κοιμισμένο
όπως σ’ ένα μωράκι παριστάνεις πως πέθανες
κι έρχεται με τ’ αθώο χέρι του να σε αγγίξει
Έτσι
τα όμορφα του κόσμου σε σιμώνουνε
όπως αυτό το πρωινό μεσ’ στο χιονόνερο
που έτρεχε ο κόσμος ν’ αποφύγει
και το παιδί στη μέση της πλατείας
ένωνε τις άκρες ενός ουράνιου τόξου
δένοντας πάνω τους τη μέρα και τη νύχτα
Όπως αυτό το πρωινό μεσ΄στο χιονόνερο
που ανάγκασε τα χνώτα
επιτέλους να ζεσταθούν
σε μια προσπάθεια ν’ αποκτήσουν οι λέξεις
που όταν πέφτουν στη γη
θρυμματίζονται
σαν κρύσταλλοι που κλάπηκαν
από την ασφαλή τους κρύπτη
και θρυμματίζονται
θερμότητα
Και σου’ λεγα
πως έψαχνα την ομορφιά του κόσμου
στο χιονόνερο
με τα μάτια ανοιχτά στα μάτια σου
με την καρδιά μου ανοιχτή
στην πληγή σου
κι ο κόσμος την πνοή του ξαπόστελνε
στα βουλωμένα αυτιά
και στα τυφλά μάτια μου
αυτός ο κόσμος που το χνώτο του
έλιωνε ακόμα και τα παγόβουνα
της μοναξιάς μου.
6 comments:
Ελένη, από παλιά μύστες και μάγοι και ποιητές, έχουν ανακαλύψει μια πολύ προσωπική δίοδο για τον κόσμο.
Είναι μια άλλου είδους επιφάνεια-λίμνης, όπου μπορείς να δεις περασμένα μα και μελλούμενα. Οικαθρέφτες...Εκεί αν με ένα φως από πίσω σου ελάχιστο, αφεθείς από αισθήσεις και αισθήματα, κι αδειάσεις....σαν τις μάγισσες όταν δίνουν χρησμούς, ο καθρεφτης σκουραίνει, χάνεις και το είδωλό σου, και αν θελήσεις να βυθιστείς εκεί μέσα χωρίς φόβο και πάθος, μπορείς να δεις πρόσωπα και πράγματα μελλούμενα, να κάνεις ερωτήσεις και να πάρεις απαντήσεις...Εξ άλλου μεγάλες πέννες, μας έχουν παρουσιάσει την πίστη τους, στην μνήμη των κατόπτρων... κι εγώ αρέσκομαι να πιστεύω, πως ότι έχει καθρεφτιστεί έχει μείνει εκεί μαζί με την ιστορία του....Σημασία έξ άλλου έχει, να βρίσκουμε την γοητεία και να την αντλούμε απ΄όπου....
Σε φιλώ.
Η μοναξιά είναι ομορφιά, το παγόβουνο είναι ομορφιά, το χιονόνερο είναι ομορφιά, το λιώσιμο είναι ομορφιά, η καρδιά είναι ομορφιά, η πληγή είναι ομορφιά... Όλα είναι ομορφιά όταν έχεις προετοιμαστεί να δεις ομορφιά. Ποτέ δεν πίστεψα στα αντικειμενικά. Όλα είναι όμορφα και κακάσχημα. ΑΠλά στεκόμαστε όλοι σε άλλο σημείο και το βλέπουμε αλλιώς. ΑΚόμη κι ο ίδιος άνθρωπος αλλάζει πλευρά στα μάτια του γιατί πιάνονται να βλέπουν όλο ομορφιές ή ασχημιες. Τα θέλουν και τα δυο.
"Σημασία έξ άλλου έχει, να βρίσκουμε την γοητεία και να την αντλούμε απ΄όπου...."
Όλο έχει ενδιαφέρον και μάλιστα με πήγε πίσω στην εποχή που διάβαζα μόνο Καστανέντα και κανέναν άλλο. Ωστόσο όλο το ζουμί είναι σ' αυτή την τελευταία σου φράση νομίζω και την κρατώ. Είναι κι αυτό που λες μια ικανότητα ξέρεις...
Σε φιλώ κι εγώ
Maria_Adouaneta (Δε με λενε Μαρία)
Καλωσόρισες κι εδώ Maria_Adouaneta (Δε με λενε Μαρία. Σέβομαι πολύ τους ανθρώπους που έτσι αντιμετωπίζουν τη ζωή και τις καταστάσεις, δεν ξέρω πόσο το καταφέρνουν βέβαια να τα θυμούνται αυτά που λες στις κρίσιμες στιγμές. Ωστόσο όταν οι φουρτούνες περνάνε, κάπως έτσι είναι για όλους φαντάζομαι, έστω κι αν δεν κάθονται να το σκεφτούν.
Χαίρομαι που είχαμε κάποια κοινά διαβάσματα...Κι εγώ κάποτε μόνο Κ διάβαζα. Μετά αποφάσισα, τουλάχιστον το ένα πόδι θα το πατώ στη γη.Κι έκτοτε...όλα είναι μισά. Και η λογική, και η τρέλλα μου.
Είσαι καλά;
Το εύχομαι
Ελένη
Ναι ρε γαμώτο κι εγώ έτσι την πάτησα με τον Καρλίτο.
Αν εξαιρέσεις ένα παλιόδοντο που μου έχει αλλάξει τα φώτα κι ένα σακατεμένο γόνατο που δεν λυγίζει από την υγρασία, μια χαρά είμαι κατά τα άλλα. Είμαι πολύ στην τρεχάλα ως συνήθως με πολύ φορτωμένο πρόγραμμα ειδικά την τελευταία βδομάδα και γι' αυτό δεν γράφω συχνά εδώ μέσα. Όπου νά' ναι ηρεμώ.
Ελπίζω κι εσύ να είσαι καλά. Δεν προλαβαίνω να μπω τώρα το απόγευμα για να δω τα καινούργια σου, φεύγω πάλι σε μία ώρα. Είναι μέρες που κάνω πανηγύρια γιατί έχω ρεπό ολόκληρη τη μέρα και μπορώ να μπαίνω και να διαβάζω όλους τους αγαπημένους μου γραφιάδες εδώ μέσα. Το σάββατο πια με το καλό.
Σε φιλώ
take care
Post a Comment