Απόσπασμα από το "Πανσέληνος Δρυοπούλα"
Ο Αύγουστος αποκοιμήθηκε σε μια ξαπλώστρα
σφηνωμένος στις σελίδες ενός Άρλεκιν
δίπλα από άδεια κουτιά αναψυκτικών και μια λαγνεία
που έρπει από τ’ ανοιχτά αποκομμένα σκέλια,
σ’ έναν γλοιώδη έρωτα μεταλλαγμένο,
μπρούτζινο,
προβλέψιμο
αλλήθωρα κορακίσιο.
Ο Αύγουστος θα χάσει και πάλι την πανσέληνο
και ο αθάνατος του βράχου που εδώ και χρόνια
γνωρίζει την καταγωγή του,
θα διεκδικήσει ξανά τους γονείς του
μπήγοντας τ’ αγκάθια της ένωσης στη μνήμη,
βάφοντας τη σελήνη κόκκινη,
με μια λευκή γραμμή στη μέση που θα την χωρίζει
σε δυο απουσίες.
Σου εύχομαι να γιορτάσεις μια γεμάτη πανσέληνο.
7 comments:
Σου εύχομαι να γιορτάσεις τούτο το καλοκαίρι, με την πανσέληνο να σε συντροφεύει, βάφοντας άλικα τα όνειρα σου. Κι ενα μπλε της θάλασσας να σε ταξιδέψει όπου ποθείς...
Με πολλά φιλιά.
Καλά να περάσεις. Σε περιμένουμε δριμύτερη και ό,τι γράψεις μέσα στις διακοπές να το δούμε αργότερα, ε;
Μόλις σε βρήκα σ’ έχασα πάλι.
Ραντεβού σ’ ένα μήνα, λοιπόν.
ανάμεσα σε ένα ζευγάρι κύματα, δεν μεσολαβεί κενό, δεν έχει μοναξιά. Η θάλασσα, είναι.
Να περάσεις όμορφα.
Καλή γαλήνη.
Εγραφα πολύ ώρα στον καθένα από σας χωριστά, και όταν έκανα κλικ για δημοσίευση, χάθηκαν όλα. Είμαι σε ίντερνετ καφέ και δεν έχω πολύ χρόνο ακόμα, γι¨αυτό mist, deimo, tsalimi, anonymous, hxos plagios, monos, σας ευχαριστώ όλους για τη σταθερή σας παρουσία, θα πήρα τα μηνύματα, θα τα σκεφτώ κάτω από τα αρμυρίκια.
χωρίς "θα" στο...πήρα τα μηνύματα.
Post a Comment